In de jaren na de stichting groeide en bloeide de Congregatie. Na de dood van Pastoor van Miert, op 2 juni 1870, stond Moeder Teresia rechtstreeks aan het hoofd van de Congregatie. Ze droeg zorg voor de administratie en de geestelijke noden van de zusters. Toen het aantal zusters toenam, werd de vertegenwoordiging en diensten van de Congregatie verspreid naar andere steden en dorpen in Nederland. Ze werden actief betrokken in parochies en gaven bijzondere aandacht aan de opvoeding, omdat dit de nood van de tijd was. Er werden scholen opgericht voor wezen en gehandicapten, voor godsdienstige en praktische vorming van de jeugd. Hun communiteiten hielpen in het zoeken van werk voor zwervers en bedelaars. Ze verzorgden zieken en ouderen. Terwijl zij hun verschillende diensten verleenden, werd de levenswijze van de zusters gekenmerkt door eenvoud en onderwerping, liefde en versterving, gegrond op diep geloof en vertrouwen in God. Zij geloofden dat de kracht van de Congregatie berustte op solide deugd.
Ofschoon in 1962 een missie werd begonnen in Tanzania, Oost-Afrika, eindigde deze in 1975. De missie in Kenya werd gesticht op 22 januari 1994 in een gezamenlijke poging van de drie provincies, Nederland, Indonesië en de Filippijnen om een gedeeld antwoord te bieden aan de wereldnoden.
Op 17 april 2000, werd een internationale communiteit opgericht in 's-Hertogenbosch, Nederland, bestaande uit drie zusters, een Nederlandse, een Indonesische en een Filippijnse. Gezien het internationale karakter van onze Congregatie is deze Communiteit een nieuwe vorm van SFIC aanwezigheid in Nederland; zij proberen te getuigen van Gods medelijdende liefde voor de armen van onze tijd.